วันศุกร์ที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2559

NC A Right One ตอนที่ 7


NC A Right One ตอนที่ 7

“ห้ะ!! อย่านะ!โดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวจู่ๆชายหนุ่มที่ทำหน้านิ่งก็ก้มซุกไซร้ซอกคอขาวระหง ขบเม้มจนเกิดรอยแดงไปทั่วบริเวณ ชินอิจสะบัดหน้าหลบสัมผัสหยาบโลนแต่ก็ไม่สามารถหลีกหนีได้ ในขณะที่มือหนาเริ่มอยู่ไม่สุขล้วงเข้าไปใต้สาปเสื้อ กระชากเพียงครั้งเดียวเสื้อคนไข้ก็ขาดวิ่นเผยให้เห็นผิวขาวนวลมีรอยแดงจางๆทั่วตัวจนแทบมองไม่เห็น




ยินกลืนน้ำลายดังอึก เขาจ้องร่างบางใต้ร่างไม่วางตา ชายหนุ่มไม่นึกว่าแค่จูบเดียวมันจะทำให้เขาคลั่งได้ถึงขนาดนี้ โดยไม่คิดอะไรให้มาก ร่างสูงโน้มหน้าลงไปสัมผัสยอดอกอีกฝ่ายอย่างหื่นกระหาย มืออีกข้างเลื่อนต่ำปลดกางเกงชินอิจิลงอย่างง่ายดาย ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดเม็ดสีหวานอย่างชำนาญ ปลุกปั่นอารมณ์เด็กหนุ่มจนอีกฝ่ายเผลอครางออกมา




“อะอายะหยุดนะยิน”มือบางพยายามผลักร่างสูงออก แต่เพราะร่างกายยังไม่ฟื้นตัวดีแรงจึงหายไปมากกว่าครึ่ง การขัดขืนของเขาจึงไม่มีประโยชน์เลยสักนิด


ชายหนุ่มไม่สนใจเสียงห้าม เขาละเลงลิ้นพลางขบกัดกลั่นแกล้งร่างบางอย่างนึกสนุก มือหนาคว้าแกนกลางเด็กหนุ่มก่อนจะชักขึ้นลงจนแข็งสู้มือ เสียงครางที่เล็ดลอดออกมาพร้อมคำห้ามแบบติดๆขัดๆยิ่งเพิ่มกามอารมณ์ในตัวเขาให้พุ่งสูงขึ้นจนอยากจะสอดใส่เข้าไปด้านในเต็มแก่ หากแต่เขายังมีสติพอที่จะไม่รุนแรงกับอีกฝ่ายและทนุถนอมร่างกายนี้ไว้




นิ้วร้อนชำแรกเข้าไปตัวเด็กหนุ่มอย่างช้าๆ ขยับเข้าออกในจังหวะเนิบนาบทว่าเท่านั้นก็มากพอที่จะเปลี่ยนเสียงครางเป็นเสียงกรีดร้อง ชายหนุ่มเลื่อนหน้าไปกดจูบร่างบางเพื่อปลอบประโลม จังหวะตอดรัดเริ่มผ่อนคลายจนเขาสามารถสอดนิ้วที่สอง สามและสี่ได้




ยินดึงความสนใจเด็กหนุ่มโดยการเกี่ยวตวัดลิ้นไปทั่วโพรงปากแลกหยาดน้ำสีใสจนไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร มือร้อนบีบขยี้ยอดอกสีสวยจนตั้งชัน ในขณะที่เขาปลดกางเกงตัวเองลงจ่อท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่กำลังตั้งผงาดสอดใส่เข้าไปในร่างบางทีละนิดจนสุดลำ




“อื้อ!!!!” ชินอิจิเบิกตากโพลง รู้สึกจุกช่วงท้องจนน้ำตาไหล เด็กหนุ่มเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด พยายามผลักไสอีกฝ่ายออกจนยินต้องรวบมือบางไว้ภายในมือเดียว




“ชูวอย่าร้องนะเด็กดีผ่อนคลายไว้แล้วเดี๋ยวมันจะหายเจ็บเองไม่ร้องนะครับ”มือหนาลูบปอยผมเด็กหนุ่มอย่างแผ่วเบา คงเพราะเขาไม่เคยแสดงด้านอ่อนโยนให้ชินอิจิเห็นมาก่อนหละมั้ง เด็กหนุ่มถึงได้ว่านอนสอนง่ายทำเพียงพยักหน้าและพยายามผ่อนคลายอย่างที่เขาบอก




ชายหนุ่มสาวตัวเข้าออกในจังหวะเนิบนาบเพื่อให้คนใต้ร่างได้ปรับตัวก่อนจะค่อยๆเพิ่มจังหวะรัวเร็วขึ้น




“อ้ะๆอา..ยะ..ยิน เร็ว เร็วเกินไปแล้ว อ๊า” ชินอิจิสะบัดหน้าไปมา หัวสั่นคลอนตามแรงกระแทกที่สอดใส่เข้ามาไม่เว้นจังหวะ ใบหน้าหวานเหยแกหากแต่กลับมีความรู้สึกดีปะปนอยู่




“อืมมมชินอิจิ” ยินที่ตอนแรกดูใจเย็น ตอนนี้อารมณ์พุ่งพล่าน กระแทกกระทั่นเข้ามาไม่ยั้ง แขนแกร่งยกร่างบางให้นั่งบนหน้าตัก มือร้อนยึดสะโพกเล็กไว้แน่นก่อนจะออกแรงบังคับให้เด็กหนุ่มขย่มกายขึ้นลงตามใจตน โดยที่ลิ้นร้อนก็โลมเลียยอดอกไม่ห่าง



“อึกอ้าจะจะ..เสร็จละแล้ว” ชินอิจิครางออกมาไม่เป็นภาษา ความต้องการควบคุมสมองและสั่งร่างกายให้บดเบียดสะโพกเข้าหาแกนกลางเองโดยที่ยินไม่ต้องบังคับ ใบหน้าหวานเชิดขึ้นกำลังจะปลดปล่อยทว่ามือหยาบที่จับหมับตรงแกนกลางของเขาก็ทำเอาเด็กหนุ่มต้องนิ่วหน้าด้วยความทรมาณ




“เดี๋ยวสิ ยังเร็วเกินไปนะเด็กน้อย” ยินกดยิ้มมุมปากเขาถอนแกนกลางออกกระทันหันจนชินอิจิรู้สึกโล่งโหวง มือหนาพลิกร่างบางให้นอนคว่ำลงพร้อมดันสะโพกมนให้ยกสูงขึ้นก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอย่างรวดเร็ว ความแรงของการสอดประสานเพิ่มมากขึ้นจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลน  




“อ๊ะอ๊ะๆ..อ๊า..อ้าอื้อออ”สะโพกสอบสวนเข้ามาอย่างดุดันและร้อนแรง ชินอิจิสั่นกระตุกก่อนจะปลดปล่อยออกมาเลอะพื้นเตียง ในขณะที่ยินกระแทกหนักๆอีกสองสามทีก็ปลดปล่อยเข้าไปในตัวอีกฝ่ายตามมาติดๆ




ชายหนุ่มถอนแกนกลางออกดังเบ๊าะ มองน้ำสีขาวขุ่นที่ไหลเยิ้มออกจากช่องทางรักด้วยความพอใจ เขาทิ้งตัวลงนอนข้างเด็กหนุ่มที่ผล็อยหลับไปทันทีที่เสร็จกิจกรรม เขาเองก็เหนื่อยไม่ต่างจากอีกฝ่ายจึงหลับตาลงบ้างแต่ก็นึกอะไรขึ้นได้จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเคลียร์ปัญหาให้เรียบร้อยเสียก่อน




ก็นะมันคงไม่ดีเท่าไหร่ที่จะให้ใครมาเห็นพวกเราในสภาพนี้



………………………………


วันอังคารที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2559

NC : Love Hate บทที่ 6



Akashi Part





“หุบปากซะ!!” ความโกรธที่กำลังครอบงำจิตใจสั่งให้ผมตะคอกใส่เท็ตสึยะอย่างลืมตัว







ทำไม!!!  ทำไมต้องเป็นเจ้านั่น!!!!







ผมกระชากเสื้อนักเรียนของอีกฝ่ายจนขาดวิ่น ไม่สนว่าแรงกระชากนั่นจะทำให้เท็ตสึยะเจ็บหรือเปล่า ภาพเมื่อกี้มันทำลายสติผมจนเหลือเพียงอารมณ์ที่คอยสั่งการเท่านั้น หึ! เท็ตสึยะคงไม่รู้ว่าตอนที่เรียวตะขยับเข้ามาใกล้อีกฝ่าย สายตาที่มองมามันเย้ยหยันผมมากแค่ไหน!!






ทั้งๆที่ผมออกมายืนรอเท็ตสึยะเพราะเป็นห่วงแท้ๆ แต่กลับต้องมาเห็นภาพพวกนั้นมันน่าโมโหสิ้นดี!!!






“อาคาชิคุง ผมเจ็บ ปล่อยนะครับ!!!







ผมไม่ฟังเสียงห้าม รีบดึงกางเกงอีกคนออกแล้วโยนมันไปที่ไหนสักแห่ง ก่อนจะปลดเนคไทมัดมือเท็ตสึยะไม่ให้ดิ้นขัดขืน







“ยะ..อย่าทำแบบนี้เลยนะครับ” คุโรโกะเริ่มน้ำตาปริ่ม อ้อนวอนอีกฝ่ายด้วยสายตาและคำพูด







“คิดว่าผมจะหลงกลมารยาของนายหรือไงเท็ตสึยะ” ผมแสยะยิ้ม ยิ่งเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีหวาดกลัวยิ่งรู้สึกดีพิลึก







“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย คุณปล่อยผมไปเถอะนะ”







“ไม่!!!” ผมบีบกรามเท็ตสึยะแน่น อารมณ์คุกกรุ่นปะทุในอกอีกครั้ง “ผมบอกแล้วไงว่าให้เรียกชื่อผม! เหอะ! กับผัวตัวเองพูดซะห่างเหินทีกับคนอื่นอ่อยเขาไปทั่ว!  ต่ำสิ้นดี!!







“มันจะมากไปแล้วนะครับ!






“หึ! มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่นายทำ!!” พูดจบผมก็จัดการกระแทกเข้าไปในร่างขอองเท็ตสึยะโดยไม่มีการเล้าโลมใดๆทั้งสิ้น ความเจ็บแล่นแปลบมาที่ปลายประสาทจนผมต้องนิ่วหน้าหากแต่ไม่ยอมถอนกายออกมา







อาแน่นชะมัดเลย!







“จะเจ็บ!” คุโรโกะส่ายหน้าพัลวัน น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างน่าสงสารทว่าผู้กระทำกลับหยัดกายเข้าหาเขาในจังหวะรัวเร็วและรุนแรงจนเขาสั่นสะท้านเพราะทรมาณกับความเจ็บที่ได้รับ







“อย่าเกร็งสิ!  ทำแบบนี้ผมเข้าไปในตัวนายไม่หมดนะ!







“มะ ไม่! อ๊าาา!” คุโรโกะหวีดร้อง เพียงเขาขัดขืน อีกฝ่ายก็กระแทกกระทั้นเข้ามาสุดตัวจนช่องทางรักฉีกขาดอีกครั้ง







ไม่รอช้า ผมสวนสะโพกแรงและเร็วขึ้น จงใจกระแทกจนอีกฝ่ายตัวลอย มือข้างหนึ่งขยี้ยอดอกคนใต้ร่างเล่น ส่วนอีกข้างก็รูดรั้งแกนกลางปลุกอารมณ์อีกคนอย่างนึกสนุก ก่อนจะถอนกายออกมาทันทีเมื่อส่วนนั้นของเท็ตสึยะแข็งตัว







“อะ อาคาชิคุงอื้อ!!!






ผมมองเท็ตสึยะที่กำลังอารมณ์ค้างด้วยความสะใจ ก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในโพรงปากอีกฝ่าย ขยับเข้าออกช้าๆ จนในที่สุดก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา







“ห้ามคาย! กลืนลงไปซะเท็ตสึยะ!” ผมสั่งพร้อมกับปิดปากบังคับให้อีกคนกลืนลงไป







“อึก..แค่กๆ” คุโรโกะจำใจกลืนสิ่งแปลกปลอมลงคอก่อนจะไอโขลกอยู่พักหนึ่งใบหน้าหวานฉายแววขมขื่นอย่างไม่ปกปิด







“อย่าทำหน้าเหมือนกับถูกบังคับให้กินยาพิษอย่างนั่นสิ”







………….






แผลบ!






ผมเลียยอดอกเท็ตสึยะ ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปซุกไซ้รซอกคอขาว ขบเม้มแสดงความเป็นเจ้าของทั่วตัวเท็ตสึยะ





“พะพอเถอะครับ อะ..อาคาชิคุง อึก!







“หึ! ไม่มีทาง!” ผมเปลี่ยนท่าให้อีกฝ่ายคลานไปกับพื้นก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักอีกครั้ง  ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเท็ตสึยะหมดสติไป






……………………………………















วันเสาร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559

NC : HATE LOVE บทที่ 4



HATE LOVE (AkaKuro)


NC บทที่ 4



“อะ!! อาคาชิอื้อ?!?” แรงดึงจากด้านหลังทำให้ผมล้มไปนอนบนเตียงอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้กลับต่างจากเดิม




อาคาชิใช้โอกาสที่ผมกำลังตกใจบดขยี้ริมฝีปากผมอย่างรุนแรง ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาพลางเกี่ยวกระหวัดไปทั่วโพรงปาก ฟันขาวขบริมฝีปากล่างผมอย่างป่าเถื่อนจนได้กลิ่นคาวเลือด




            “อื้อ!!!” ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อจู่ๆมือหนาก็สอดเข้าไปใต้สาปเสื้อ นิ้วเรียวลากต่ำลงเรื่อยๆจนกระทั่งหยุดอยู่บริเวณขอบกางเกง ผมพยายามดิ้นขัดขืนทว่ากลับไร้ผล ในขณะที่มือร้อนถกกางเกงผมลงไปกองที่ข้อเท้าเรียบร้อยแล้ว




นะ….นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!




ริมฝีปากที่ถูกช่วงชิงทำให้ผมเริ่มขาดอากาศหายใจ   ความตกใจระคนความหวาดกลัวส่งผลให้หัวสมองทำงานหนัก รู้สึกอึดอัดเหมือนร่างจะแตกเป็นเสี่ยงๆ  แขนสองข้างยกขึ้นทุบไหล่อีกคนรัว โชคดีที่อาคาชิยังพอมีน้ำใจอยู่บ้าง เขายอมผละออกเพื่อให้ผมได้หายใจแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ต้นคอขาวแทน




“ยะหยุดนะครับ” ผมหันหน้าหลบสัมผัสของอีกคน น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาสั่นสะท้านด้วยความกลัว



“กลัวหรือไงเท็ตสึยะ” อาคาชิเงยหน้าสบตาผมด้วยแววตาเย้ยหยัน




…………” ผมสบตาอาคาชิกลับ พยายามข่มความกลัวไว้ให้ลึกที่สุด




ไม่! ต่อให้กลัว ผมก็จะไม่พูดมันออกมาเด็ดขาด!




“หึ!



“อะ! อาคาชิจะทำอะไรน่ะครับ!!” ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ จู่ๆอาคาชิก็แสยะยิ้มก่อนจะก้มลงไปไซร้คอผมอีก มือร้อนเริ่มสัมผัสไปทั่วร่างบางจนกระทั่งไปหยุดอยู่กลางลำตัว




โดยที่ไม่ฟังเสียงทักท้วงใดๆทั้งสิ้น ร่างสูงสอดมือเข้าไปใต้บ็อกเซอร์อีกฝ่ายก่อนจะดึงรั้งมันลงมาจนกระทั่งเผยให้เห็นส่วนนั้นของคนใต้ร่าง ที่ตอนนี้รีบเอามือปิดไว้ด้วยความเขินอาย 




อาคาชิมองภาพตรงหน้าพลางยิ้มมุมปาก  ลิ้นร้อนเลียริมฝีปากบนอย่างหื่นกระหายก่อนจะถอดเสื้อและกางเกงของตนออกอย่างช้าๆพร้อมทั้งส่งสายตากดดันมาให้ สร้างความตื่นตระหนกให้ผมไม่น้อย




“อะอาคาชิผะ ผม ขะ ขอร้องหละครับ” ผมพูดเสียงแผ่วเบา แผ่นหลังถดหนีอีกฝ่ายจนกระทั่งติดหัวเตียง




“หืม?? ขอร้อง?? ขอร้องให้ผมใส่เจ้านี้เข้าไปในตัวนายเร็วๆงั้นหรอ” อาคาชิพูดพลางหลุบตามองด้านล่าง ทำให้ผมเผลอมองตามอีกฝ่ายอย่างช่วยไม่ได้




ภาพตรงหน้าทำเอาผมหวาดผวา รู้สึกเสียวสันหลังวูบ อาคาชิในสภาพเปลือยทั้งตัวทำให้ผมรับรู้ได้อย่างแท้จริงว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้ล้อกันเล่นแน่ๆ




เขาเอาจริง




“มะ ไม่ใช่ ผมไม่ได้อ๊ะ!! อิ๊กกกกก” ผมสะดุ้งเฮือก ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปยังปลายประสาทอย่างรวดเร็วเมื่ออาคาชิกระแทกเข้ามาในร่างกายเพียงรวดเดียว




จะเจ็บ….




กลิ่นเลือดลอยมาแตะจมูก ผมกัดฟันข่มความเจ็บเอาไว้ แต่ดูเหมือนครั้งนี้มันคงไม่ได้ผลสักเท่าไหร่ ผมไม่สามารถควบคุมสีหน้าให้เป็นปกติได้ น้ำสีใสค่อยๆไหลลงอาบแก้ม ใบหน้าหวานเหยแกด้วยความเจ็บปวด




“หึ! คราวหลังถ้ากลัวก็แค่พูดออกมา ผมเห็นนายทำหน้าอวดดีแบบนั้นแล้วรู้สึกหงุดหงิดน่ะ” ร่างสูงยิ้มกริ่ม ซอยสะโพกเข้าออกอย่างหนักหน่วงในขณะที่พูด อาคาชิยกมือบีบคางคนใต้ร่าง บังคับให้อ้าปากก่อนจะบดจูบอย่างรุนแรง




“ยะ..หยุดเถอะครับอะ..อาคาชิคุงอ๊าาา!” ผมรีบยกมือปิดปากตัวเองกลั้นเสียงน่ารังเกียจเอาไว้ แต่อาคาชิกลับรวบแขนผมไว้เหนือหัวด้วยมือเดียว สะโพกหนายังคงขยับเข้าออกด้วยจังหวะถี่รัว




“ส่งเสียงออกมาเท็ตสึยะ!




“มะไม่ครับ! อะ..” เป็นอีกครั้งที่ผมรีบเก็บเสียงนั่นลงคอ




“หึ! ดี! นายอยากเล่นแบบนี้ใช่ไหม” อาคาชิถอนกายออกก่อนจะจับผมพลิกคว่ำแล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้ง “งั้นผมจะสอนให้นายจำใส่หัวไว้เลยว่า อย่าริอาจมาปากดีใส่ผมอีก”




พูดจบอาคาชิก็ยึดสะโพกมนแน่นหมุนควานส่วนแข็งขืนภายในช่องทางอ่อนนุ่ม จงใจเพิ่มจังหวะแรงขึ้นเรื่อยๆ กระหน่ำเข้าออกช่องทางฉ่ำอย่างป่าเถื่อน ไม่สนแม้กระทั่งหยดเลือดที่ไหลลงบนพื้นเตียง





“อ๊ะ อ๊ะ อ้าาา อาคาชิ  อ๊า” ผมกำผ้าปูที่นอนแน่น น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความเจ็บปวดระคนความรู้สึกแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น




จะว่ายังไงดี ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง  ผมไม่อยากจะยอมรับด้วยซ้ำว่า ลึกๆแล้ว มัน..รู้สึกดี….




เอี๊ยด….เอี๊ยด….




เสียงเตียงดังแข่งกับเสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลน ผมได้แต่กัดฟันทนโดยไม่สามารถขัดขืนอะไรได้อีก  ทำได้เพียงแต่ไม่ส่งเสียงน่าอายไปมากกว่านี้  แต่ทว่าร่างกายกลับขัดกับจิตใจ 




แกนกลางลำตัวที่เริ่มแข็งขืน  ทำให้อาคาชิยกยิ้มด้วยความพอใจ ร่างสูงเอื้อมมือหนาสอดเข้าไปใต้ร่างอีกคน รูดรั้งส่วนนั้นขึ้นลงเพื่อให้อีกฝ่ายได้ถึงฝั่งฝันเหมือนกับเขาที่ใกล้จะถึงขีดสุดอยู่รอมร่อ




“อาอาคาชิคุงอา..ยะอย่าจับมัน..อ๊า”




“หึ! รู้สึกดีขนาดนั้น ยังจะปฏิเสธผมอีกหรอเท็ตสึยะ”  




“ยะ..หยุด หยุดเถอะครับ อะ อ๊า” ผมรับตาแน่น อารมณ์พุ่งทะยานถึงขีดสุด น้ำสีขาวขุ่นทะลักออกมาเปรอะเปลื้อนมืออาคาชิเต็มไปหมดในขณะเดียวกันอาคาชิเองก็ปลดปล่อยมันเข้ามาภายในตัวผม




“อา” เสียงทุ้มต่ำครางในลำคอ ร่างสูงถอนกายออกมาพลางมองหยดน้ำสีขาวปนหยดเลือดที่ไหลลงมาตามง่ามขาขาวด้วยความพอใจ





เป็นภาพที่ดูดีจริงๆ





“พะ พอใจคุณแล้วใช่ไหมครับ” แม้สติใกล้จะหลุดลอยแต่ผมก็ยังคงถามประชดประชันอีกฝ่ายด้วยความโกรธเคือง





“ยัง” อาคาชิตอบเสียงเรียบนิ่ง  มือหนากระชากผมสีฟ้าอ่อนอย่างแรงเพื่อปลุกอีกคนตื่น “มาต่อกันอีกสักรอบเถอะนะ เท็ตสึยะ หึหึ





ว่าไงนะ!?!!?!!!?!




……………………………………………


TALK : กลับไปเม้นต์ที่เด็กดีด้วยนะคะ ^^