Akashi Part
“หุบปากซะ!!” ความโกรธที่กำลังครอบงำจิตใจสั่งให้ผมตะคอกใส่เท็ตสึยะอย่างลืมตัว
ทำไม!!! ทำไมต้องเป็นเจ้านั่น!!!!
ผมกระชากเสื้อนักเรียนของอีกฝ่ายจนขาดวิ่น
ไม่สนว่าแรงกระชากนั่นจะทำให้เท็ตสึยะเจ็บหรือเปล่า ภาพเมื่อกี้มันทำลายสติผมจนเหลือเพียงอารมณ์ที่คอยสั่งการเท่านั้น
หึ! เท็ตสึยะคงไม่รู้ว่าตอนที่เรียวตะขยับเข้ามาใกล้อีกฝ่าย
สายตาที่มองมามันเย้ยหยันผมมากแค่ไหน!!
ทั้งๆที่ผมออกมายืนรอเท็ตสึยะเพราะเป็นห่วงแท้ๆ
แต่กลับต้องมาเห็นภาพพวกนั้นมันน่าโมโหสิ้นดี!!!
“อาคาชิคุง
ผมเจ็บ ปล่อยนะครับ!!!”
ผมไม่ฟังเสียงห้าม
รีบดึงกางเกงอีกคนออกแล้วโยนมันไปที่ไหนสักแห่ง ก่อนจะปลดเนคไทมัดมือเท็ตสึยะไม่ให้ดิ้นขัดขืน
“ยะ..อย่าทำแบบนี้เลยนะครับ” คุโรโกะเริ่มน้ำตาปริ่ม
อ้อนวอนอีกฝ่ายด้วยสายตาและคำพูด
“คิดว่าผมจะหลงกลมารยาของนายหรือไงเท็ตสึยะ”
ผมแสยะยิ้ม ยิ่งเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีหวาดกลัวยิ่งรู้สึกดีพิลึก
“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย
คุณปล่อยผมไปเถอะนะ”
“ไม่!!!” ผมบีบกรามเท็ตสึยะแน่น อารมณ์คุกกรุ่นปะทุในอกอีกครั้ง
“ผมบอกแล้วไงว่าให้เรียกชื่อผม! เหอะ!
กับผัวตัวเองพูดซะห่างเหินทีกับคนอื่นอ่อยเขาไปทั่ว! ต่ำสิ้นดี!!”
“มันจะมากไปแล้วนะครับ!”
“หึ! มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่นายทำ!!”
พูดจบผมก็จัดการกระแทกเข้าไปในร่างขอองเท็ตสึยะโดยไม่มีการเล้าโลมใดๆทั้งสิ้น
ความเจ็บแล่นแปลบมาที่ปลายประสาทจนผมต้องนิ่วหน้าหากแต่ไม่ยอมถอนกายออกมา
อา…แน่นชะมัดเลย!
“จะ…เจ็บ!” คุโรโกะส่ายหน้าพัลวัน
น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างน่าสงสารทว่าผู้กระทำกลับหยัดกายเข้าหาเขาในจังหวะรัวเร็วและรุนแรงจนเขาสั่นสะท้านเพราะทรมาณกับความเจ็บที่ได้รับ
“อย่าเกร็งสิ! ทำแบบนี้ผมเข้าไปในตัวนายไม่หมดนะ!”
“มะ
ไม่! อ๊าาา!” คุโรโกะหวีดร้อง
เพียงเขาขัดขืน อีกฝ่ายก็กระแทกกระทั้นเข้ามาสุดตัวจนช่องทางรักฉีกขาดอีกครั้ง
ไม่รอช้า
ผมสวนสะโพกแรงและเร็วขึ้น จงใจกระแทกจนอีกฝ่ายตัวลอย มือข้างหนึ่งขยี้ยอดอกคนใต้ร่างเล่น
ส่วนอีกข้างก็รูดรั้งแกนกลางปลุกอารมณ์อีกคนอย่างนึกสนุก ก่อนจะถอนกายออกมาทันทีเมื่อส่วนนั้นของเท็ตสึยะแข็งตัว
“อะ
อาคาชิคุง…อื้อ!!!”
ผมมองเท็ตสึยะที่กำลังอารมณ์ค้างด้วยความสะใจ
ก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในโพรงปากอีกฝ่าย ขยับเข้าออกช้าๆ
จนในที่สุดก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา
“ห้ามคาย! กลืนลงไปซะเท็ตสึยะ!” ผมสั่งพร้อมกับปิดปากบังคับให้อีกคนกลืนลงไป
“อึก..แค่กๆ” คุโรโกะจำใจกลืนสิ่งแปลกปลอมลงคอก่อนจะไอโขลกอยู่พักหนึ่งใบหน้าหวานฉายแววขมขื่นอย่างไม่ปกปิด
“อย่าทำหน้าเหมือนกับถูกบังคับให้กินยาพิษอย่างนั่นสิ”
“………….”
แผลบ!
ผมเลียยอดอกเท็ตสึยะ
ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปซุกไซ้รซอกคอขาว ขบเม้มแสดงความเป็นเจ้าของทั่วตัวเท็ตสึยะ
“พะ…พอเถอะครับ อะ..อาคาชิคุง อึก!”
“หึ! ไม่มีทาง!” ผมเปลี่ยนท่าให้อีกฝ่ายคลานไปกับพื้นก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักอีกครั้ง
ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเท็ตสึยะหมดสติไป…
……………………………………
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น