HATE LOVE (AkaKuro)
NC บทที่ 4
“อะ!! อาคาชิ…อื้อ?!?” แรงดึงจากด้านหลังทำให้ผมล้มไปนอนบนเตียงอีกครั้ง
ทว่าครั้งนี้กลับต่างจากเดิม
อาคาชิใช้โอกาสที่ผมกำลังตกใจบดขยี้ริมฝีปากผมอย่างรุนแรง
ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาพลางเกี่ยวกระหวัดไปทั่วโพรงปาก
ฟันขาวขบริมฝีปากล่างผมอย่างป่าเถื่อนจนได้กลิ่นคาวเลือด
“อื้อ!!!” ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อจู่ๆมือหนาก็สอดเข้าไปใต้สาปเสื้อ
นิ้วเรียวลากต่ำลงเรื่อยๆจนกระทั่งหยุดอยู่บริเวณขอบกางเกง
ผมพยายามดิ้นขัดขืนทว่ากลับไร้ผล ในขณะที่มือร้อนถกกางเกงผมลงไปกองที่ข้อเท้าเรียบร้อยแล้ว
นะ….นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!
ริมฝีปากที่ถูกช่วงชิงทำให้ผมเริ่มขาดอากาศหายใจ ความตกใจระคนความหวาดกลัวส่งผลให้หัวสมองทำงานหนัก
รู้สึกอึดอัดเหมือนร่างจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แขนสองข้างยกขึ้นทุบไหล่อีกคนรัว
โชคดีที่อาคาชิยังพอมีน้ำใจอยู่บ้าง เขายอมผละออกเพื่อให้ผมได้หายใจแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ต้นคอขาวแทน
“ยะ…หยุดนะครับ” ผมหันหน้าหลบสัมผัสของอีกคน
น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาสั่นสะท้านด้วยความกลัว
“กลัวหรือไงเท็ตสึยะ”
อาคาชิเงยหน้าสบตาผมด้วยแววตาเย้ยหยัน
“…………” ผมสบตาอาคาชิกลับ
พยายามข่มความกลัวไว้ให้ลึกที่สุด
ไม่! ต่อให้กลัว ผมก็จะไม่พูดมันออกมาเด็ดขาด!
“หึ!”
“อะ! อาคาชิจะทำอะไรน่ะครับ!!”
ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ จู่ๆอาคาชิก็แสยะยิ้มก่อนจะก้มลงไปไซร้คอผมอีก
มือร้อนเริ่มสัมผัสไปทั่วร่างบางจนกระทั่งไปหยุดอยู่กลางลำตัว
โดยที่ไม่ฟังเสียงทักท้วงใดๆทั้งสิ้น
ร่างสูงสอดมือเข้าไปใต้บ็อกเซอร์อีกฝ่ายก่อนจะดึงรั้งมันลงมาจนกระทั่งเผยให้เห็นส่วนนั้นของคนใต้ร่าง
ที่ตอนนี้รีบเอามือปิดไว้ด้วยความเขินอาย
อาคาชิมองภาพตรงหน้าพลางยิ้มมุมปาก ลิ้นร้อนเลียริมฝีปากบนอย่างหื่นกระหายก่อนจะถอดเสื้อและกางเกงของตนออกอย่างช้าๆพร้อมทั้งส่งสายตากดดันมาให้
สร้างความตื่นตระหนกให้ผมไม่น้อย
“อะ…อาคาชิ…ผะ ผม ขะ ขอร้องหละครับ” ผมพูดเสียงแผ่วเบา
แผ่นหลังถดหนีอีกฝ่ายจนกระทั่งติดหัวเตียง
“หืม?? ขอร้อง?? ขอร้องให้ผมใส่เจ้านี้เข้าไปในตัวนายเร็วๆงั้นหรอ”
อาคาชิพูดพลางหลุบตามองด้านล่าง ทำให้ผมเผลอมองตามอีกฝ่ายอย่างช่วยไม่ได้
ภาพตรงหน้าทำเอาผมหวาดผวา
รู้สึกเสียวสันหลังวูบ อาคาชิในสภาพเปลือยทั้งตัวทำให้ผมรับรู้ได้อย่างแท้จริงว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้ล้อกันเล่นแน่ๆ
เขาเอาจริง…
“มะ
ไม่ใช่ ผมไม่ได้…อ๊ะ!! อิ๊กกกกก” ผมสะดุ้งเฮือก ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปยังปลายประสาทอย่างรวดเร็วเมื่ออาคาชิกระแทกเข้ามาในร่างกายเพียงรวดเดียว
จะ…เจ็บ….
กลิ่นเลือดลอยมาแตะจมูก
ผมกัดฟันข่มความเจ็บเอาไว้ แต่ดูเหมือนครั้งนี้มันคงไม่ได้ผลสักเท่าไหร่
ผมไม่สามารถควบคุมสีหน้าให้เป็นปกติได้ น้ำสีใสค่อยๆไหลลงอาบแก้ม
ใบหน้าหวานเหยแกด้วยความเจ็บปวด
“หึ! คราวหลังถ้ากลัวก็แค่พูดออกมา ผมเห็นนายทำหน้าอวดดีแบบนั้นแล้วรู้สึกหงุดหงิดน่ะ”
ร่างสูงยิ้มกริ่ม ซอยสะโพกเข้าออกอย่างหนักหน่วงในขณะที่พูด
อาคาชิยกมือบีบคางคนใต้ร่าง บังคับให้อ้าปากก่อนจะบดจูบอย่างรุนแรง
“ยะ..หยุดเถอะครับ…อะ..อาคาชิคุง…อ๊าาา!”
ผมรีบยกมือปิดปากตัวเองกลั้นเสียงน่ารังเกียจเอาไว้ แต่อาคาชิกลับรวบแขนผมไว้เหนือหัวด้วยมือเดียว
สะโพกหนายังคงขยับเข้าออกด้วยจังหวะถี่รัว
“ส่งเสียงออกมาเท็ตสึยะ!”
“มะ…ไม่ครับ! อะ..” เป็นอีกครั้งที่ผมรีบเก็บเสียงนั่นลงคอ
“หึ! ดี! นายอยากเล่นแบบนี้ใช่ไหม”
อาคาชิถอนกายออกก่อนจะจับผมพลิกคว่ำแล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้ง “งั้นผมจะสอนให้นายจำใส่หัวไว้เลยว่า
อย่าริอาจมาปากดีใส่ผมอีก”
พูดจบอาคาชิก็ยึดสะโพกมนแน่นหมุนควานส่วนแข็งขืนภายในช่องทางอ่อนนุ่ม
จงใจเพิ่มจังหวะแรงขึ้นเรื่อยๆ กระหน่ำเข้าออกช่องทางฉ่ำอย่างป่าเถื่อน
ไม่สนแม้กระทั่งหยดเลือดที่ไหลลงบนพื้นเตียง
“อ๊ะ
อ๊ะ อ้าาา อาคาชิ อ๊า…” ผมกำผ้าปูที่นอนแน่น
น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความเจ็บปวดระคนความรู้สึกแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น
จะว่ายังไงดี
ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง ผมไม่อยากจะยอมรับด้วยซ้ำว่า ลึกๆแล้ว มัน..รู้สึกดี….
เอี๊ยด….เอี๊ยด….
เสียงเตียงดังแข่งกับเสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลน
ผมได้แต่กัดฟันทนโดยไม่สามารถขัดขืนอะไรได้อีก
ทำได้เพียงแต่ไม่ส่งเสียงน่าอายไปมากกว่านี้ แต่ทว่าร่างกายกลับขัดกับจิตใจ
แกนกลางลำตัวที่เริ่มแข็งขืน
ทำให้อาคาชิยกยิ้มด้วยความพอใจ ร่างสูงเอื้อมมือหนาสอดเข้าไปใต้ร่างอีกคน
รูดรั้งส่วนนั้นขึ้นลงเพื่อให้อีกฝ่ายได้ถึงฝั่งฝันเหมือนกับเขาที่ใกล้จะถึงขีดสุดอยู่รอมร่อ
“อา…อาคาชิคุง…อา..ยะ…อย่าจับมัน..อ๊า”
“หึ! รู้สึกดีขนาดนั้น ยังจะปฏิเสธผมอีกหรอเท็ตสึยะ”
“ยะ..หยุด หยุดเถอะครับ อะ อ๊า” ผมรับตาแน่น
อารมณ์พุ่งทะยานถึงขีดสุด น้ำสีขาวขุ่นทะลักออกมาเปรอะเปลื้อนมืออาคาชิเต็มไปหมดในขณะเดียวกันอาคาชิเองก็ปลดปล่อยมันเข้ามาภายในตัวผม
“อา…” เสียงทุ้มต่ำครางในลำคอ
ร่างสูงถอนกายออกมาพลางมองหยดน้ำสีขาวปนหยดเลือดที่ไหลลงมาตามง่ามขาขาวด้วยความพอใจ
เป็นภาพที่ดูดีจริงๆ…
“พะ
พอใจคุณแล้วใช่ไหมครับ”
แม้สติใกล้จะหลุดลอยแต่ผมก็ยังคงถามประชดประชันอีกฝ่ายด้วยความโกรธเคือง
“ยัง”
อาคาชิตอบเสียงเรียบนิ่ง มือหนากระชากผมสีฟ้าอ่อนอย่างแรงเพื่อปลุกอีกคนตื่น
“มาต่อกันอีกสักรอบเถอะนะ เท็ตสึยะ หึหึ”
ว่าไงนะ!?!!?!!!?!
……………………………………………
TALK : กลับไปเม้นต์ที่เด็กดีด้วยนะคะ ^^
หาในเด็กดีไม่เจออ่าาา
ตอบลบ