NC : Love Hate บทที่ 6

Akashi Part

“หุบปากซะ!!” ความโกรธที่กำลังครอบงำจิตใจสั่งให้ผมตะคอกใส่เท็ตสึยะอย่างลืมตัว

ทำไม!!!  ทำไมต้องเป็นเจ้านั่น!!!!

ผมกระชากเสื้อนักเรียนของอีกฝ่ายจนขาดวิ่น ไม่สนว่าแรงกระชากนั่นจะทำให้เท็ตสึยะเจ็บหรือเปล่า ภาพเมื่อกี้มันทำลายสติผมจนเหลือเพียงอารมณ์ที่คอยสั่งการเท่านั้น หึ! เท็ตสึยะคงไม่รู้ว่าตอนที่เรียวตะขยับเข้ามาใกล้อีกฝ่าย สายตาที่มองมามันเย้ยหยันผมมากแค่ไหน!!

ทั้งๆที่ผมออกมายืนรอเท็ตสึยะเพราะเป็นห่วงแท้ๆ แต่กลับต้องมาเห็นภาพพวกนั้นมันน่าโมโหสิ้นดี!!!

“อาคาชิคุง ผมเจ็บ ปล่อยนะครับ!!!”

ผมไม่ฟังเสียงห้าม รีบดึงกางเกงอีกคนออกแล้วโยนมันไปที่ไหนสักแห่ง ก่อนจะปลดเนคไทมัดมือเท็ตสึยะไม่ให้ดิ้นขัดขืน

“ยะ..อย่าทำแบบนี้เลยนะครับ” คุโรโกะเริ่มน้ำตาปริ่ม อ้อนวอนอีกฝ่ายด้วยสายตาและคำพูด

“คิดว่าผมจะหลงกลมารยาของนายหรือไงเท็ตสึยะ” ผมแสยะยิ้ม ยิ่งเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีหวาดกลัวยิ่งรู้สึกดีพิลึก

“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย คุณปล่อยผมไปเถอะนะ”

“ไม่!!!” ผมบีบกรามเท็ตสึยะแน่น อารมณ์คุกกรุ่นปะทุในอกอีกครั้ง “ผมบอกแล้วไงว่าให้เรียกชื่อผม! เหอะ! กับผัวตัวเองพูดซะห่างเหินทีกับคนอื่นอ่อยเขาไปทั่ว!  ต่ำสิ้นดี!!”

“มันจะมากไปแล้วนะครับ!”

“หึ! มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่นายทำ!!” พูดจบผมก็จัดการกระแทกเข้าไปในร่างขอองเท็ตสึยะโดยไม่มีการเล้าโลมใดๆทั้งสิ้น ความเจ็บแล่นแปลบมาที่ปลายประสาทจนผมต้องนิ่วหน้าหากแต่ไม่ยอมถอนกายออกมา

อา…แน่นชะมัดเลย!

“จะ…เจ็บ!” คุโรโกะส่ายหน้าพัลวัน น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างน่าสงสารทว่าผู้กระทำกลับหยัดกายเข้าหาเขาในจังหวะรัวเร็วและรุนแรงจนเขาสั่นสะท้านเพราะทรมาณกับความเจ็บที่ได้รับ

“อย่าเกร็งสิ!  ทำแบบนี้ผมเข้าไปในตัวนายไม่หมดนะ!”

“มะ ไม่! อ๊าาา!” คุโรโกะหวีดร้อง เพียงเขาขัดขืน อีกฝ่ายก็กระแทกกระทั้นเข้ามาสุดตัวจนช่องทางรักฉีกขาดอีกครั้ง

ไม่รอช้า ผมสวนสะโพกแรงและเร็วขึ้น จงใจกระแทกจนอีกฝ่ายตัวลอย มือข้างหนึ่งขยี้ยอดอกคนใต้ร่างเล่น ส่วนอีกข้างก็รูดรั้งแกนกลางปลุกอารมณ์อีกคนอย่างนึกสนุก ก่อนจะถอนกายออกมาทันทีเมื่อส่วนนั้นของเท็ตสึยะแข็งตัว

“อะ อาคาชิคุง…อื้อ!!!”

ผมมองเท็ตสึยะที่กำลังอารมณ์ค้างด้วยความสะใจ ก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในโพรงปากอีกฝ่าย ขยับเข้าออกช้าๆ จนในที่สุดก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา

“ห้ามคาย! กลืนลงไปซะเท็ตสึยะ!” ผมสั่งพร้อมกับปิดปากบังคับให้อีกคนกลืนลงไป

“อึก..แค่กๆ” คุโรโกะจำใจกลืนสิ่งแปลกปลอมลงคอก่อนจะไอโขลกอยู่พักหนึ่งใบหน้าหวานฉายแววขมขื่นอย่างไม่ปกปิด

“อย่าทำหน้าเหมือนกับถูกบังคับให้กินยาพิษอย่างนั่นสิ”

“………….”

แผลบ!

ผมเลียยอดอกเท็ตสึยะ ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปซุกไซ้รซอกคอขาว ขบเม้มแสดงความเป็นเจ้าของทั่วตัวเท็ตสึยะ

“พะ…พอเถอะครับ อะ..อาคาชิคุง อึก!”

“หึ! ไม่มีทาง!” ผมเปลี่ยนท่าให้อีกฝ่ายคลานไปกับพื้นก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักอีกครั้ง  ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเท็ตสึยะหมดสติไป…

……………………………………

NC : HATE LOVE บทที่ 4

HATE LOVE (AkaKuro)

NC บทที่ 4

“อะ!! อาคาชิ…อื้อ?!?” แรงดึงจากด้านหลังทำให้ผมล้มไปนอนบนเตียงอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้กลับต่างจากเดิม

อาคาชิใช้โอกาสที่ผมกำลังตกใจบดขยี้ริมฝีปากผมอย่างรุนแรง ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาพลางเกี่ยวกระหวัดไปทั่วโพรงปาก ฟันขาวขบริมฝีปากล่างผมอย่างป่าเถื่อนจนได้กลิ่นคาวเลือด

            “อื้อ!!!” ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อจู่ๆมือหนาก็สอดเข้าไปใต้สาปเสื้อ นิ้วเรียวลากต่ำลงเรื่อยๆจนกระทั่งหยุดอยู่บริเวณขอบกางเกง ผมพยายามดิ้นขัดขืนทว่ากลับไร้ผล ในขณะที่มือร้อนถกกางเกงผมลงไปกองที่ข้อเท้าเรียบร้อยแล้ว

นะ….นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!

ริมฝีปากที่ถูกช่วงชิงทำให้ผมเริ่มขาดอากาศหายใจ   ความตกใจระคนความหวาดกลัวส่งผลให้หัวสมองทำงานหนัก รู้สึกอึดอัดเหมือนร่างจะแตกเป็นเสี่ยงๆ  แขนสองข้างยกขึ้นทุบไหล่อีกคนรัว โชคดีที่อาคาชิยังพอมีน้ำใจอยู่บ้าง เขายอมผละออกเพื่อให้ผมได้หายใจแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ต้นคอขาวแทน

“ยะ…หยุดนะครับ” ผมหันหน้าหลบสัมผัสของอีกคน น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาสั่นสะท้านด้วยความกลัว

“กลัวหรือไงเท็ตสึยะ” อาคาชิเงยหน้าสบตาผมด้วยแววตาเย้ยหยัน

“…………” ผมสบตาอาคาชิกลับ พยายามข่มความกลัวไว้ให้ลึกที่สุด

ไม่! ต่อให้กลัว ผมก็จะไม่พูดมันออกมาเด็ดขาด!

“หึ!”

“อะ! อาคาชิจะทำอะไรน่ะครับ!!” ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ จู่ๆอาคาชิก็แสยะยิ้มก่อนจะก้มลงไปไซร้คอผมอีก มือร้อนเริ่มสัมผัสไปทั่วร่างบางจนกระทั่งไปหยุดอยู่กลางลำตัว

โดยที่ไม่ฟังเสียงทักท้วงใดๆทั้งสิ้น ร่างสูงสอดมือเข้าไปใต้บ็อกเซอร์อีกฝ่ายก่อนจะดึงรั้งมันลงมาจนกระทั่งเผยให้เห็นส่วนนั้นของคนใต้ร่าง ที่ตอนนี้รีบเอามือปิดไว้ด้วยความเขินอาย 

อาคาชิมองภาพตรงหน้าพลางยิ้มมุมปาก  ลิ้นร้อนเลียริมฝีปากบนอย่างหื่นกระหายก่อนจะถอดเสื้อและกางเกงของตนออกอย่างช้าๆพร้อมทั้งส่งสายตากดดันมาให้ สร้างความตื่นตระหนกให้ผมไม่น้อย

“อะ…อาคาชิ…ผะ ผม ขะ ขอร้องหละครับ” ผมพูดเสียงแผ่วเบา แผ่นหลังถดหนีอีกฝ่ายจนกระทั่งติดหัวเตียง

“หืม?? ขอร้อง?? ขอร้องให้ผมใส่เจ้านี้เข้าไปในตัวนายเร็วๆงั้นหรอ” อาคาชิพูดพลางหลุบตามองด้านล่าง ทำให้ผมเผลอมองตามอีกฝ่ายอย่างช่วยไม่ได้

ภาพตรงหน้าทำเอาผมหวาดผวา รู้สึกเสียวสันหลังวูบ อาคาชิในสภาพเปลือยทั้งตัวทำให้ผมรับรู้ได้อย่างแท้จริงว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้ล้อกันเล่นแน่ๆ

เขาเอาจริง…

“มะ ไม่ใช่ ผมไม่ได้…อ๊ะ!! อิ๊กกกกก” ผมสะดุ้งเฮือก ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปยังปลายประสาทอย่างรวดเร็วเมื่ออาคาชิกระแทกเข้ามาในร่างกายเพียงรวดเดียว

จะ…เจ็บ….

กลิ่นเลือดลอยมาแตะจมูก ผมกัดฟันข่มความเจ็บเอาไว้ แต่ดูเหมือนครั้งนี้มันคงไม่ได้ผลสักเท่าไหร่ ผมไม่สามารถควบคุมสีหน้าให้เป็นปกติได้ น้ำสีใสค่อยๆไหลลงอาบแก้ม ใบหน้าหวานเหยแกด้วยความเจ็บปวด

“หึ! คราวหลังถ้ากลัวก็แค่พูดออกมา ผมเห็นนายทำหน้าอวดดีแบบนั้นแล้วรู้สึกหงุดหงิดน่ะ” ร่างสูงยิ้มกริ่ม ซอยสะโพกเข้าออกอย่างหนักหน่วงในขณะที่พูด อาคาชิยกมือบีบคางคนใต้ร่าง บังคับให้อ้าปากก่อนจะบดจูบอย่างรุนแรง

“ยะ..หยุดเถอะครับ…อะ..อาคาชิคุง…อ๊าาา!” ผมรีบยกมือปิดปากตัวเองกลั้นเสียงน่ารังเกียจเอาไว้ แต่อาคาชิกลับรวบแขนผมไว้เหนือหัวด้วยมือเดียว สะโพกหนายังคงขยับเข้าออกด้วยจังหวะถี่รัว

“ส่งเสียงออกมาเท็ตสึยะ!”

“มะ…ไม่ครับ! อะ..” เป็นอีกครั้งที่ผมรีบเก็บเสียงนั่นลงคอ

“หึ! ดี! นายอยากเล่นแบบนี้ใช่ไหม” อาคาชิถอนกายออกก่อนจะจับผมพลิกคว่ำแล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้ง “งั้นผมจะสอนให้นายจำใส่หัวไว้เลยว่า อย่าริอาจมาปากดีใส่ผมอีก”

พูดจบอาคาชิก็ยึดสะโพกมนแน่นหมุนควานส่วนแข็งขืนภายในช่องทางอ่อนนุ่ม จงใจเพิ่มจังหวะแรงขึ้นเรื่อยๆ กระหน่ำเข้าออกช่องทางฉ่ำอย่างป่าเถื่อน ไม่สนแม้กระทั่งหยดเลือดที่ไหลลงบนพื้นเตียง

“อ๊ะ อ๊ะ อ้าาา อาคาชิ  อ๊า…” ผมกำผ้าปูที่นอนแน่น น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความเจ็บปวดระคนความรู้สึกแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น

จะว่ายังไงดี ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง  ผมไม่อยากจะยอมรับด้วยซ้ำว่า ลึกๆแล้ว มัน..รู้สึกดี….

เอี๊ยด….เอี๊ยด….

เสียงเตียงดังแข่งกับเสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลน ผมได้แต่กัดฟันทนโดยไม่สามารถขัดขืนอะไรได้อีก  ทำได้เพียงแต่ไม่ส่งเสียงน่าอายไปมากกว่านี้  แต่ทว่าร่างกายกลับขัดกับจิตใจ 

แกนกลางลำตัวที่เริ่มแข็งขืน  ทำให้อาคาชิยกยิ้มด้วยความพอใจ ร่างสูงเอื้อมมือหนาสอดเข้าไปใต้ร่างอีกคน รูดรั้งส่วนนั้นขึ้นลงเพื่อให้อีกฝ่ายได้ถึงฝั่งฝันเหมือนกับเขาที่ใกล้จะถึงขีดสุดอยู่รอมร่อ

“อา…อาคาชิคุง…อา..ยะ…อย่าจับมัน..อ๊า”

“หึ! รู้สึกดีขนาดนั้น ยังจะปฏิเสธผมอีกหรอเท็ตสึยะ”  

“ยะ..หยุด หยุดเถอะครับ อะ อ๊า” ผมรับตาแน่น อารมณ์พุ่งทะยานถึงขีดสุด น้ำสีขาวขุ่นทะลักออกมาเปรอะเปลื้อนมืออาคาชิเต็มไปหมดในขณะเดียวกันอาคาชิเองก็ปลดปล่อยมันเข้ามาภายในตัวผม

“อา…” เสียงทุ้มต่ำครางในลำคอ ร่างสูงถอนกายออกมาพลางมองหยดน้ำสีขาวปนหยดเลือดที่ไหลลงมาตามง่ามขาขาวด้วยความพอใจ

เป็นภาพที่ดูดีจริงๆ…

“พะ พอใจคุณแล้วใช่ไหมครับ” แม้สติใกล้จะหลุดลอยแต่ผมก็ยังคงถามประชดประชันอีกฝ่ายด้วยความโกรธเคือง

“ยัง” อาคาชิตอบเสียงเรียบนิ่ง  มือหนากระชากผมสีฟ้าอ่อนอย่างแรงเพื่อปลุกอีกคนตื่น “มาต่อกันอีกสักรอบเถอะนะ เท็ตสึยะ หึหึ”

ว่าไงนะ!?!!?!!!?!

……………………………………………

TALK : กลับไปเม้นต์ที่เด็กดีด้วยนะคะ ^^