NC บทที่ 12 ความเปลี่ยนแปลง
“หึหึ
ไม่…คืนนี้เรามาสนุกกันดีกว่านะชินอิจิ ”
“อื้อ!!”
ริมฝีปากที่ทาบทับลงมากะทันหันทำให้คนที่อยู่ใต้ร่างหยุดชะงักไปพักหนึ่ง
ยินบดเบียดริมฝีปากแนบชิดจนไม่เหลือช่องว่าง รสไวน์ที่ยังติดอยู่ในปากทำให้สติร่างบางพร่าเบลอจนเผลอคล้อยตามอย่างลืมตัว
มือเล็กขยุ้มปอยผมยาวสยายจนยินอดที่จะควานลิ้นไปทั่วโพรงปากหวานเอาใจเด็กดีที่เลิกพยศไม่ได้
“แฮ่กๆ…พ พอได้แล้ว” ชินอิจิผลักอกแกร่งออก
ใบหน้าหวานหันไปด้านข้างพลางหอบหายใจเสียงดัง หากแต่สายตายินกลับมองเพียงริมฝีปากฉ่ำน้ำตรงหน้าจนอยากจะก้มไปดูดดึงมันอีกครั้งแต่กลับถูกมือบางปิดไว้แทน
“ผมบอกให้พอแล้วไง”
เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว
คิดว่าถ้ายอมสักนิดอีกฝ่ายจะเลิกราไปเองแต่ที่เห็นกลับมีแววกระหายในดวงตาคู่นั้นมากขึ้นจนเขานึกผวา
“อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำชินอิจิ…เอามือออกไปซะ”
“ไม่!” ใครมันจะไปยอมกันเล่า ถึงจะยอมรับว่าชอบแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาต้องมาทำเรื่องแบบนี้สักหน่อย
“ชินอิจิ”
ยินกดเสียงต่ำ แววตาวาวโรจน์หรี่มองร่างบางครู่หนึ่งก่อนจะเหยียดยิ้มมุมปาก
“จ
จะทำอะไรน่ะ ฉันบอกว่าไม่ไง…อื้อ!” เสียงหวานว่าจบ ริมฝีปากหนาก็เคลื่อนมาแตะริมฝีปากเขาอย่างรวดเร็ว
ฝ่ามือร้อนสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดสีฟ้าที่ชินอิจิใส่อยู่
ลูบไล้เอวคอดอย่างย่ามใจก่อนเลื่อนขึ้นไปสะกิดยอดอกสีหวานจนมันตั้งชันนูนขึ้นมาบนผิวเสื้อ
ไม่รอช้ายินก้มไปครอบครองมันจนเสื้อยืดเปียกชุ่มไปด้วยน้ำสีใส
“อือ”
ชินอิจิเชิดหน้าครางก่อนกัดปากแน่นอย่างเจ็บใจเมื่อร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มหยัน
“เสียวหละสิ”
เสียงทุ้มพร่ากระซิบข้างหู
ชายหนุ่มใช้นิ้วเกลี่ยติ่งไตบนเสื้อตัวบางเบาๆก่อนจะถอดมันออก มือใหญ่ล้วงเข้าไปใต้กางเกงขาสั้นของอีกฝ่าย
ควักส่วนนั้นออกมาลูบเบาๆจนมันตื่นตัว ยินก้มต่ำอ้าปากขยับเข้าออกแกนกายคนใต้ร่าง
“อ๊ะ..อ๊า อึก..อืออ” ชินอิจิพยายามกลั้นเสียงน่าอายแต่กลับทำได้ยากเหลือเกิน
ยิ่งเมื่ออีกฝ่ายค่อยๆกดริมฝีปากลงมาเรื่อยๆจนสุดความยาวแล้วเลื่อนขึ้นช้าๆ
จากนั้นก็ใช้ลิ้นละเลงไปทั่วส่วนปลายสีแดงฉ่ำน้ำของคนตัวเล็กอย่างช่ำชอง
เมื่ออารมณ์เข้าครอบงำเสียงห้ามก็ค่อยๆกลืนหายไป
ลิ้นร้อนที่ลากเลียแท่งไฟเล็กราวกับมันเป็นขนมหวานชั้นเลิศปลุกความต้องการดิบในตัวเด็กหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงให้ร้อนวูบวาบด้วยความเสียวซ่านไปทั้งตัว
“อึก อะ...อ๊ะ..ฮ้า บะ..บ้า..เอ้ย
ฮะ..แฮกๆ”
ก่อนที่จะละออกไปร่างสูงยังย้ำโดยการกดจูบหนักๆลงบนส่วนปลายสีแดงนั่นหนักๆจนชินอิจิถึงกับกระแทกเข้าไปในปากอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว
ยินที่เห็นท่าทางแบบนั้นก็กระตุกยิ้มน้อยๆอย่างพอใจ
กางเกงเขาคับแน่นเพราะอยากจะปลดปล่อยใส่ร่างบางใจจะขาด
แต่เขาเองก็อยากแกล้งอีกฝ่ายให้หนำใจเสียก่อน
ตอนนี้ชินอิจิหลับตาขมวดคิ้วแน่น
แหงนหน้าเชิดขึ้นอย่างต้องการอากาศหายใจเพิ่ม ใบหน้าและลำคอเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อทั้งๆที่เครื่องปรับอากาศก็กำลังทำงานอยู่แท้ๆ
ชายหนุ่มที่พึ่งละจากส่วนกลางลำตัวของคนตรงหน้าจัดการพลิกร่างบางแล้วยกสะโพกขึ้นเล็กน้อย
ทำให้ปลายจมูกเขาจ่ออยู่ที่ก้นของอีกฝ่ายพอดี ไม่รอช้าร่างสูงค่อยๆใช้ลิ้นลากผ่านตั้งแต่เชิงกรานไปที่สะโพก
ทุกๆครั้งที่ลิ้นร้อนลากผ่าน ร่างสูงจะกดจูบหนักๆพร้อมกับขบเม้มแรงๆยิ่งทำให้คนใต้ร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“ฮะ..เฮือก อะ..อะ..อ๊า..อ๊ะ..อ๊ะ อึก” ชินอิจิถึงกับครางลั่นความพยายามกลั้นเสียงไม่สำเร็จอีกต่อไป
เมื่อร่างสูงค่อยๆลากลิ้นผ่านช่องทางสีหวาน
ละเลงลิ้นร้อนไปทั่วจนช่องทางนั้นเริ่มบีบตัว ร่างสูงค่อยๆแหย่ลิ้นเข้าไปช้าๆ
กดจูบพร้อมกับดูดดึงเบาๆพร้อมทั้งดึงรั้งเอวบางไว้ไม่ให้ล้มลงไปนอนบนเตียงเสียก่อน
“พ..พี่ยิน..อ๊า พ…พอเถอะนะ…อ๊ะ”
ทันทีที่ร่างเล็กรวบรวมลมหายใจพูดจบ ร่างสูงก็ขบเม้มช่องทางรักอีกครั้งก่อนจะปลดกางเกงตัวเองเผยให้เห็นส่วนใหญ่โตที่กำลังแข็งขืน
แท่งไฟใหญ่กระตุกเล็กน้อยในขณะถูไถร่องก้นนิ่มช้าๆหากแต่ดุดัน
“แน่ใจแล้วหรอว่าให้ฉันหยุด”
ยินถามขณะกดส่วนหัวเข้าไปเบาๆอย่างไม่รีบร้อนนัก
“เฮือก!...จ เจ็บ อ๊าาา” ชินอิจิครางออกมาอย่างอดไม่ได้เมื่อความใหญ่โตเข้าไปจนสุดความยาวหากแต่ช่องทางสีสดที่ขมิบรัดยินแน่นจนแทบบ้าทำให้ชายหนุ่มกัดฟันแน่น
จากที่คิดว่าจะค่อยเป็นค่อยไปบ้างก็คงทำไม่ได้อีกตามเคย ร่างสูงค่อยๆออกมาจนเกือบสุดแล้วใส่กลับเข้าไปจนมิดอีกครั้ง
อีกครั้งและอีกครั้ง
“อ๊า..อ๊ะ..อ๊ะ..พี่ ย..ยิน ผ ผม…เจ็บ อ๊า”
ยินไม่สนเสียงร้องของอีกฝ่ายแต่กลับเร่งความเร็วขึ้นจนร่างเล็กทรงตัวไว้ไม่อยู่
ชายหนุ่มเปลี่ยนท่าให้ร่างเล็กนอนราบลงไปกับเตียงแล้วตามมาทาบทับโดยที่ส่วนล่างก็ยังทำงานอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง
แหมะ
น้ำตาไหลอาบแก้มนวล
เด็กหนุ่มสะอื้นไห้หันหน้าหนีคนใจร้ายที่ยังขยับกายเข้าออกอย่างทารุณราวกับเขาไม่ใช่คน
ทว่าเพราะใบหน้าที่เปียกชื้นกับเสียงสูดน้ำมูกนั่นทำให้ซาตานหนุ่มหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง
“ร้องไห้ทำไม”
“ฮึก…ป เปล่าสักหน่อย ฮึก”
“ก็เห็นๆอยู่
ยังจะเถียงอีก เจ็บ?”
“……………” ชินอิจิไม่พูดแต่ค้อนขวับใหญ่ยินแทน
เพิ่งจะรู้หรือไงฟระ!?!
“เห้อ…จะเบาแรงลงแล้วกัน” จากที่เร่งเร้าจังหวะให้เร็วขึ้นก็เปลี่ยนเป็นช้าลงอย่างปากว่าหากแต่หนักแน่นจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลน
ความอ่อนโยนที่ได้รับทำให้เด็กหนุ่มอ้าขากว้างขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
ถึงจะอยากขัดขืนแต่มาถึงขั้นนี้แล้วก็คงทำอะไรไม่ได้
“อ๊ะ..อะ....อ๊า อ๊ะ ตะ..ตรง
อ๊ะ..นั้น อ๊ะ ฮะ...อ๊ะ...อึก”เสียงครางดังลั่นเมื่อร่างสูงกระแทกแรงๆเข้ามาที่จุดกระสันของตัวเองพอดี เห็นท่าทางที่ราวกับกำลังจะละลายของคนตัวเล็กแบบนั้น
ร่างสูงก็ยิ่งกระแทกแกนกลางลงไปแรงๆตรงจุดนั้นอีกหลายครั้งจนชินอิจิรู้สึกหมั่นไส้อีกฝ่ายเหลือเกินแต่ก็รู้สึกดีเกินกว่าจะร้องห้ามอีกต่อไป
ยินแหงนหน้าขึ้นพร้อมกับครางต่ำอย่างพอใจกับแรงตอดรัดของเด็กหนุ่ม
หึ…มีเมียเด็กดีแบบนี้เองสินะ
“อา..ช ชินอิจิ” ยินก้มลงไปมอบจูบให้กับคนใต้ร่างอย่างเร่าร้อน
แม้สติจะพร่าเลือนเข้าไปทุกทีแต่ชินอิจิกลับตอบกลับได้อย่างไม่ยอมแพ้
ฝ่ายนึงรุกเร้าเข้าไปเท่าไหร่อีกฝ่ายก็ตอบรับอย่างไม่มีใครยอมใคร
ยิ่งจูบที่ให้กันร้อนแรงมากเท่าไหร่ไฟในตัวของทั่งคู่ก็ยิ่งโหมกระหน่ำมากเท่านั้น
ชายหนุ่มเพิ่มความเร็วในการขยับสะโพกเข้าออกช่องทางที่ตอดรัดเขามากขึ้น
ร่างเล็กระบายความเสียวกระสันโดยการสร้างรอยข่วนยาวๆบนแผ่นหลังกว้าง
ยินขยับถี่ขึ้นเรื่อยๆ
ร่างเล็กก็ยิ่งตอดรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ ชายหนุ่มขยับอีกไม่กี่ทีก่อนจะปลดปล่อยความต้องการจนล้นช่องทางสีสดพร้อมกับร่างเล็กที่กระตุกเบาๆ
ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเปรอะหน้าท้องแกร่ง
“แฮ่กๆ”
เสียงหอบหายใจดังในความเงียบ
ยินล้มตัวลงนอนทับชินอิจิอย่างหมดแรงหากแต่ยังคงคาสิ่งนั้นในตัวเด็กหนุ่มอยู่
“เอาออกไปสิครับ
ผมอึดอัด” ชินอิจิขมวดคิ้ว พยายามดันไหล่กว้างออกแต่คนตัวโตกว่ากลับรวบมันไว้ภายในมือเดียว
“ทำกันอีกรอบเถอะนะ”
“หา? ไม่เอาครับ ผมเหนื่อยแล้ว”
เด็กหนุ่มรีบปฏิเสธพอปลดปล่อยแล้วสติก็เริ่มกลับมา เพราะฉะนั้นเรื่องอะไรจะยอมเจ็บตัวเล่า!
“จิ๊! แกจะโวยวายทำไม ก็เคยๆกันอยู่”
“ผม…” ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อสายตาคมที่มองมาฉาบไปด้วยความหงุดหงิดจนอดคิดน้อยใจไม่ได้ว่าเขามีค่าและทำให้อีกฝ่ายพอใจได้แค่เรื่องบนเตียงแค่นั้นน่ะหรอ
อา…เจ็บชะมัด
“พี่ยินคิดยังไงกับผมกันแน่ครับ”
“………..” คำถามที่ถูกถามซ้ำหากแต่คนละคน
ทำให้ชายหนุ่มชะงักกึก เขาเงยหน้าสบตาเด็กหนุ่มพักหนึ่ง ทั้งน้ำเสียงที่เอ่ยถามและแววตาที่มองมาช่างหม่นหมองจนเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
เด็กนี่หลงรักเขาได้ขนาดนี้เลยหรอ
“ทำแบบนี้กับผมทำไมครับ
ผมน่ะ…”
“แกเป็นคนพิเศษของฉัน”
สุดท้ายเขาก็ตอบออกไปด้วยความสับสน
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องคิดหาคำยุ่งยากนั่นจนหัวแทบระเบิดทั้งที่จะไม่ตอบหรือด่ากลับไปก็ได้
“หมายความไงครับ?”
“ก็หมายความอย่างที่พูด
ทำไมยังไม่พอใจอีกหรอ”
“ป
เปล่าครับ” เด็กหนุ่มเม้มปากลังเลใจว่าจะพูดต่อดีไหม “งั้นที่ผมไปยุ่งกับคุณโทโมเอะแล้วพี่ไม่พอใจก็เพราะว่าพี่…”
“หวง!”
“……………”
“ฟังนะชินอิจิ
ฉันจะพูดแค่รอบเดียว”
เด็กหนุ่มพยักหน้า
“แกเป็นคนพิเศษของฉัน
เพราะฉะนั้นห้ามไปยุ่งกับคนอื่น ฉันหวง! เข้าใจไหม?”
“ค ครับ” ชินอิจิพยักหน้าเบาๆก่อนจะรีบเบือนหน้าไปด้านข้างเพราะไม่กล้าสบตายินโดยตรง
ก้อนเนื้อด้านซ้ายเต้นแรงเสียจนจะหลุดออกมาหารู้ไม่ว่าการกระทำแบบนั้นทำให้คนด้านบนยกยิ้มพอใจ
เท่านี้เขาก็แน่ใจแล้วว่าชินอิจิรักเขาแล้วจริงๆ
“งั้นเรามาต่อเรื่องที่ค้างคากันเถอะ”
“ครับ!?!”
“ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล
มาสนุกกันดีกว่านะเด็กน้อย หึหึ”
“ม
ไม่เอานะครับ!”
………………………………..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น